Ἡ ματαιοδοξία στήν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)

          Στο πρῶτο τμῆμα τῆς πραγματείας του «Περί κενοδοξίας και ανατροφής των τέκνων», ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, δείχνει ὅτι ἡ ἀγωγὴ τῶν νέων ἐπηρεάζεται ἀποφασιστικὰ ἀπὸ τὴν ἐπικρατοῦσα πράξη ζωῆς, ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆς καὶ σκέψεως τῶν μελῶν τῆς ὁμάδος, μέσα στήν ὁποίαν ἀναπτύσσεται ὁ νέος. Στό κλῖμα τῆς ζωῆς αὐτῆς τῆς ὁμάδος ἀναπνέει καὶ ἀναπτύσσεται ὁ νέος, καὶ ἀναποτρέπτως ἡ ἠθικὴ του ποιότητα, ἡ πνευματικὴ του ὀντότητα, προσδιορίζονται ἀπ' αὐτὸ τὸ κλῖμα. Τὴν νοσηρότητα τοῦ κλίματος αὐτοῦ ἐντοπίζει ὁ Χρυσόστομος στήν κενοδοξία, στή ματαιοδοξία δηλαδή, στήν ἐσφαλμένη ἀντιλήψη περὶ ἀξιοπρέπειας καὶ στή συνδεδεμένη μὲ αὐτὴ τάση γιά ἐπίδειξη πλούτου, ἐνδυμάτων, σπιτιῶν, ἐπιπλώσεων.

         Ἀναφέρεται κατ' ἀρχὴν στή συνήθεια πού εἶχε ἐπικρατήσει μεταξὺ τῶν πλουσίων νά κάμνουν ἐπίδειξη τῶν οἰκονομικῶν τους δυνατοτήτων, χρηματοδοτώντας θεατρικὲς παραστάσεις ἤ ὀργανώνοντας ἀγῶνες ἱπποδρόμου. Κίνητρο γι' αὐτὰ ἦταν τὰ χειροκροτήματα, οἱ ἐπευφημίες τοῦ λαοῦ, ἡ δόξα. Ὁ ἀνταγωνισμὸς αὐτὸς στήν ἐπίδειξη οἰκονομικῆς δυνάμεως εἶχε φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο, ὥστε μερικοὶ μόνο καὶ μόνο γιά νά μὴ δυσφημισθοῦν, ἔφθαναν στήν πτώχευση καὶ στήν ἀθλιότητα, σκορπώντας τὰ χρήματά τους ἀλόγιστα σ' αὐτές τίς ἐκδηλώσεις, τή στιγμή πού ὑπῆρχε πλῆθος ἀνθρώπων πού πέθαιναν ἀπὸ τὴν πεῖνα.
Διαβάστε περισσότερα
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/09/blog-post_5395.html

Μ. Βασίλειος: Οἱ γονεῖς ἄς ὁδηγοῦν τά παιδιά τους στό μοναχισμό.

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ

Γράφει ὁ Μ. Βασίλειος: « Ἠκολούθουν δὲ καὶ αὐτῷ τῷ Κυρίῳ κατὰ τὴν παρουσίαν οὐκ ἄνδρες μόνον͵ ἀλλὰ καὶ γυναῖ κες͵ καὶ δι΄ ἀμφοτέρων ἡ λειτουργία τοῦ Σωτῆρος ἐπετελεῖτο. Τοιούτων καὶ οὕτως ἐνδόξων ἀποκειμένων τῇ στρατείᾳ τῇ κατὰ Χριστὸν͵ ἐπιθυμείτωσαν. αὐτῆς καὶ πατέρες παίδων͵ καὶ μητέρες θυγατέρων» (TLG,   Μ. Βασιλείου, Work #040 31.625.6  to     Work #040 31.625.11 )
  Καί συνεχίζει: «Προσαγέτωσαν τά αὐτῶν γεννήματα χαίροντες ἐπί τοῖς αἰωνίοις ἐλπίσιν, ὧν οἱ παῖδες αὐτοῖς μεθέξουσι, προστάτας ἔχειν παρά Χριστοῦ καί πρεσβευτάς ἀγαθούς ἐπιθυμοῦντες... Εὐφρανθῶμεν ὅτι δοξασθήσονται. Παραστήσωμεν τῷ Κυρίῳ τά δοθέντα παρ’ αὐτοῦ, ἵνα καί τῆς εὐδοκιμήσεως τῶν παίδων γενώμεθα κοινωνοί, συμπροσάγοντες ἑαυτούς καί συμπαριστῶντες...» (Ἀσκητική προδιατύπωσις, ΕΠΕ 8,82-90, PG 31,620A-624B).

Διαβάστε περισσότερα

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2013/01/blog-post_4633.html

Ἐπιείκεια ἢ αὐστηρότητα;

• Εκτύπωση

Προβλήματα τῆς σύγχρονης οἰκογένειας

Ἐπιείκεια ἢ αὐστηρότητα; Εἶναι ἕνα δί­­λημμα αὐτό, ποὺ βασανίζει πολλοὺς γονεῖς ὅταν ἔχουν νὰ ἀντιμετωπίσουν τὰ λάθη τῶν παιδιῶν τους, μικρότερες ἢ μεγαλύτερες ἐκτροπές. Πῶς θὰ φερθοῦν; Νὰ κάνουν πὼς δὲν βλέπουν καὶ νὰ ἀμνηστεύσουν τὸ λάθος ἢ νὰ πατάξουν μὲ σκληρότητα τὴν ἐσφαλμένη συμ­περιφορά;
Εἶναι γεγονὸς ὅτι πολλοὶ γονεῖς, εἴτε διότι δὲν προλαβαίνουν νὰ ἀσχοληθοῦν συστηματικὰ μὲ τὰ παιδιά τους εἴτε διότι ἔτσι τὸ θεωροῦν καλύτερο, τὰ ἀφήνουν νὰ φέρονται ὅπως θέλουν, χωρὶς νὰ παρεμβαίνουν δυναμικὰ καὶ νὰ τὰ καθοδηγοῦν ὑπεύθυνα. «Τὰ παιδιὰ θὰ καταλάβουν μό­να τους τὸ σωστό», λένε. «Αὐτὸ ­πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐλεύθερη ἐπιλογή τους. Θὰ διδαχθοῦν ἀπὸ τὰ λάθη τους. Δὲν πρέπει νὰ τὰ καταπιέζουμε μὲ δυναμικὲς παρεμβάσεις καὶ τιμωρίες».
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὅμως λέει ὅτι αὐτὸς ποὺ λυπᾶται νὰ τιμωρήσει τὸ παιδί του, τὸ ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια.

Ἄν γίνετε ἅγιοι, θά σώσετε τά παιδιά σας!

Πριν από κάμποσα χρόνια,

πριν ή τηλεόραση, μπεί τόσο καθοριστικά στη. ζωή μας, στο Παρίσι χάθηκε ένα πεντάχρονο κοριτσάκι.
Ή άστυνομία τό βρήκε,

όμως τό παιδί είχε ύποστεί τόσο ισχυρό σόκ,

ώστε ήταν αδύνατο να δώσει όποιαδήποτε πληροφορία.

Ούτε ονόματα, ούτε διεύθυνση, ούτε τηλέφωνο,

ούτε τ’ όνομά του δε θυμόταν.

Άπό τό σόκ είχε άπενεργοποιηθεί τελείως ή μνήμη.

Γιατροί καί άστυνόμοι βρέθηκαν προς στιγμήν σε αδιέξοδο.

Τότε ό εισαγγελέας πήρε τό παιδί

Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου: Η αγωγή των παιδιών

Η αγωγή των παιδιών

Γέροντος Πορφυρίου

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ' την ώρα της συλ­λήψεως τους. Το έμβρυο ακούει κι αισθάνεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Ναι ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας. Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της, παρόλο που ο νους του δεν έχει α­ναπτυχθεί. Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτει­νιάζει κι αυτό. Νευριάζει η μάνα, νευριάζει κι αυτό. Ό,τι αισθάνεται η μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κλπ. τα ζει κι αυτό. Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο αν δεν το αγαπάει, αυτό το αισθάνεται και δημιουργούν­ται τραύματα στην ψυχούλα του, που το συνοδεύουν σ' όλη του τη ζωή.

Αισθάνεσαι ότι πεινάεις, ότι άμα δεν φάεις, σε πιά­νει μία λιγούρα, μια τρεμούλα. Φοβάσαι ότι θ' αδυνατί­σεις. Είναι κάτι ψυχολογικό, που έχει εξήγηση. Μπορεί ας πούμε να μην εγνώρισες πατέρα, να μην εγνώρισες μητέρα, να είσαι υστερημένος και πεινασμένος, φτωχός κι αδύνατος. Κι αυτό από πνευματικό γεγονός, εκδηλώ­νεται αντανακλαστικώς ως αδυναμία του σώματος.

Γίνετε άγιοι και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας. Η αγιότητα των γονέων απαλλάσσει τα παιδιά απ' τα προβλήματα.... Κι όταν κάνουν αταξίες να παίρνετε κάποια παιδαγωγικά μέτρα, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεσθε. Το παιδί θέλει κοντά του ανθρώπους θερμής προσευχής. Όχι ν' αρκείται η μητέρα στο αισθητό χάδι για το παιδί της, αλλά να προ­σφέρει συγχρόνως και το χάδι της προσευχής.

πηγή: Καρυγή ζωής: Σας ικετεύω μη μας σκοτώνετε!
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ
Αντικειμενική ενημέρωση για όσα πρέπει να γνωρίζουμε
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"
Τηλ: 2310212659

http://www.impantokratoros.gr/geron_porfyrios-agogh_paidion.el.aspx

Ἡ αἰώνια προοπτικὴ τῶν παιδιῶν μας

   Ἔρχονται τὰ παιδιά μας στὸν κόσμο. Περνοῦν τὴ βρεφική, νηπια­κή, παιδικὴ καὶ νεανική τους ἡλικία κοντά μας, στὸ ζεστὸ καὶ ἀσφαλὲς περιβάλλον τοῦ σπιτιοῦ καὶ στὴ συνέχεια τοῦ σχολείου. Κατόπιν θὰ βγοῦν ὥριμοι ἄνθρωποι, μὲ ἐφόδια πολλά, ποὺ τοὺς τὰ ἐξασφαλίζει καὶ ἡ δική μας φροντίδα, νὰ παλέψουν καὶ νὰ νικήσουν στὴ μεγάλη μάχη τῆς ζωῆς.
   Ἐμεῖς ὅμως στὴν ἀγωγὴ ποὺ τοὺς δίνουμε, ὅταν βρίσκονται κοντά μας, πρέπει νὰ ἔχουμε ὑπόψη μας ὅτι ἡ μεγάλη μάχη τῆς ζωῆς δὲν ἀποβλέπει μόνο στὸ νὰ ἐξασφαλίσουν ἕνα καλὸ ἐπάγγελμα, νὰ δημιουργήσουν μιὰ σωστὴ οἰκογένεια, νὰ μεγαλώσουν κατόπιν τὰ δικά τους παιδιὰ καὶ μετὰ νὰ φύγουν ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ χωρὶς νὰ ξέρουν ποῦ πηγαίνουν. Ἡ μεγάλη μάχη τῆς ζωῆς κερδίζεται, ὅταν τὸ τέλος τῆς ζωῆς μπορεῖ νὰ σημάνει τὴν ἀρχὴ μιᾶς ἄλλης, πολὺ ἀνώτερης, ὅταν μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει στὴν ἀρχὴ τῆς αἰωνίου καὶ μακαρίας ζωῆς.

Ἡ οἰκογενειακή εἰρήνη καί τά παιδιά

Ἡ σημασία τῆς οἰκογενειακῆς εἰρήνης

«Ὁ Χριστός ἐστίν ἡ εἰρήνη ἡμῶν»^[1].Ἡ εἰρήνη εἶναι ἀπαραίτητο συστατικό μιᾶς ἐπιτυχημένης οἰκογένειας. Ἡ ὄντως Εἰρήνη εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ἑπομένως ἀληθινή εἰρήνη ὑπάρχει ὅπου ὑπάρχει ὁ Κύριος. Ὅταν στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων πού συναποτελοῦν τήν οἰκογένεια κατοικεῖ ὁ Χριστός, τότε ἡ οἰκογένεια ἔχει ἀληθινή εἰρήνη. Τότε ἡ συμβίωση εἶναι εἰρηνική.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τονίζει ὅτι «ὅταν ὑπάρχει εἰρηνική συμβίωση, τότε δέν εἰσχωρεῖ τίποτα δυσάρεστο στήν οἰκογενειακή ζωή».

Ὅταν κανείς εἶναι εἰρηνικός εὔκολα ἀποκρούει τίς ὅποιες ἐχθρικές ἐπιθέσεις. Τότε ἡ προσευχή γίνεται σωστά καί ὁ νοῦς εἶναι νηφάλιος. Τότε ἡ λογική εἶναι φωτισμένη καί ὁ ἄνθρωπος ἐνεργεῖ σωστά ἀνάλογα μέ τίς περιστάσεις. Τότε ἡ οἰκογένειακή εἰρήνη διατηρεῖται.

Ἀκόμη καί ὅταν ὑπάρχουν πολλές ἐξωτερικές δυσκολίες, αὐτές δέν ἐπηρεάζουν τήν εἰρηνική/εἰρηνευμένη λόγῳ τῆς κατοίκησης τοῦ Χριστοῦ οἰκογένεια. Ἡ Εἰρήνη-Χριστός ἑνοποιεῖ τόν ἄνδρα μέ τήν γυναίκα καί τούς κάνει ἕνα πνεῦμα. Τότε ὅλες οἱ ἐπιθέσεις τοῦ ταραχοποιοῦ διαβόλου εἶναι τελείως ἀνίσχυρες στό νά καταλύσουν τό ὀχυρό τῆς οἰκογένειας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/09/blog-post_238.html

Ἐκκλησία καὶ ποδόσφαιρο-π. Θεόδωρος Ζήσης

Πηγή: Περιοδικό ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ

1. Χριστιανικὴ ζωὴ καὶ ἀθλητισμός

Ἡ ἐκκοσμίκευση προχωρεῖ μὲ ἰλιγγιώδη ταχύτητα, στοὺς ρυθμοὺς ποὺ ἐπιβάλλουν οἱ τεχνολογικὲς ἐξελίξεις καὶ ἡ ἠλεκτρονικὴ δημοσιογραφία. Ἄρτος καὶ θεάματα δὲν προσφέρονται μόνον στοὺς κατοίκους μιᾶς πόλεως, ὅπως στὴν ἀρχαία Ρώμη, ὁ ἱππόδρομος τῆς ὁποίας ἐγέμιζε ἀσφυκτικὰ ἀπὸ τὸν ὄχλο, ποὺ ἀναζητοῦσε διέξοδο στὰ καθημερινὰ προβλήματα τῆς φτώχιας καὶ τῆς καταπίεσης, ἀλλὰ στοὺς κατοίκους ὅλης της γῆς, ποὺ καθηλώνονται στὶς ὀθόνες τῶν τηλεοράσεων, γιὰ νὰ παρακολουθήσουν συνήθως κατωτέρας ἠθικῆς ποιότητος θεάματα, συνδεδεμένα μὲ τὴν βία καὶ τὸ σέξ, ἢ οὐδέτερες καὶ ἀδιάφορες ἠθικὰ καὶ πνευματικὰ ἐκδηλώσεις, ἡ παρακολούθηση τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ τουλάχιστον σπατάλη τοῦ πολυτίμου γιὰ τὴν σωτηρία χρόνου ποὺ μᾶς προσμετρήθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ ἐγκατάλειψη τοῦ ἐσταυρωμένου βίου καὶ τῆς ἐσχατολογικῆς προσδοκίας καὶ ἀναμονῆς.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_341.html

«Οἱ γονεῖς πού ἀγαποῦν τόν Θεό πρέπει νά χαίρονται καί νά τόν εὐχαριστοῦν γιά τίς δοκιμασίες, τίς ὁποῖες ὑποφέρουν τά παιδιά τους γιά χάρη τοῦ Κυρίου· πρέπει ἐπίσης νά παρακινοῦν τά παιδία τους στούς ἀγῶνες καί στούς κινδύνους γιά τήν ἀρετή»,μέρος γ΄

Ὑπόθεση ΙΒ΄(12)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τό βίο τοῦ ἁγίου Ἀλυπίου

Ὁ μέγας Ἀλύπιος, νιώθοντας τήν καρδιά του νά καίγεται ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, συλλογιζόταν τί νά κάνει σέ αὐτή τή ζωή, ὥστε νά μπορέσει νά εἶναι πάντοτε καί μέ ὅλη του τήν ὕπαρξη μαζί μέ τόν ποθούμενο Θεό καί μέ ὅλο του τόν νοῦ νά τόν βλέπει καθαρά καί νά ἑνώνεται μέ αὐτόν χωρίς τό παραμκρό ἐμπόδιο. Κατέληξε στήν ἀπόφαση νά ἀπαρνηθεῖ τά πάντα, νά φύγει μακριά ἀπό φίλους, συγγενεῖς, γνωστούς καί ἀπό τήν ἴδια τή μητέρα του καί νά ἀκολουθήσει τό καλό τῆς ἡσυχαστικῆς ζωῆς. Τήν ἀπόφασή του τή φανέρωσε μόνο στή μητέρα του λέγοντας:

«Μητέρα, μέ κυρίεψε φλογερός πόθος νά πάω στά μέρη τῆς Ἀνατολῆς, ὅπου πολλοί ἔζησαν θεάρεστα καί μέ μακαριότητα, ἀκολουθώντας τήν ἡσυχαστική ζωή. Ξεπροβόδισέ με λοιπόν γιά τό ταξίδι πρός 

τά ἐκεῖ, δίνοντάς μου τίς εὐχές σου σάν φυλαχτό».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_939.html

«Οἱ γονεῖς πού ἀγαποῦν τόν Θεό πρέπει νά χαίρονται καί νά τόν εὐχαριστοῦν γιά τίς δοκιμασίες, τίς ὁποῖες ὑποφέρουν τά παιδιά τους γιά χάρη τοῦ Κυρίου· πρέπει ἐπίσης νά παρακινοῦν τά παιδία τους στούς ἀγῶνες καί στούς κινδύνους γιά τήν ἀρετή» μέρος β΄

Ὑπόθεση ΙΒ΄(12)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τόν βίο τοῦ ἁγίου μάρτυρα Κλήμεντος,

ἐπισκόπου Ἀγκύρας

Ὁ ἅγιος Κλήμης ἦταν ἀκόμη μωρό, ὅταν πέθανε ὁ πατέρας του. Ἡ μητέρα του λοιπόν, μένοντας ἔτσι χωρίς τόν ἄντρα της καί στηρίζοντας τίς ἐλπίδες της, μετά ἀπό τόν Θεό, μόνο στό παιδί της, τόσο ἀκούραστα τό φρόντιζε, ὥστε ἦταν γι᾿ αὐτό τά πάντα, καί πατέρας καί παιδαγωγός καί μητέρα.

Ἐνῶ λοιπόν αὐτή ἦταν ἡ κατάσταση γιά τόν Κλήμη καί ἔτσι ἀνατρεφόταν σωστά ἀπό τή στοργική μητέρα καί μεγάλωνε, ἐκείνη προαισθάνθηκε ὅτι πλησιάζει τό τέλος της. Τότε, πῆρε μέ στοργή καί ἀγάπη στήν ἀγκαλιά τό παιδί, πού δέν εἶχε κλείσει ἀκόμη τά δέκα, καί θέλοντας νά τό κάνει κληρονόμο ὄχι τόσο τῆς περιουσίας της, ὅσο τῶν οὐράνιων θησαυρῶν, τό γλυκοφιλοῦσε καί τοῦ ἔλεγε:

«Παιδί μου, παιδί πολυαγαπημένο, παιδί πού εἶδες τήν ὀρφάνια πρίν νά δεῖς τόν πατέρα σου, ἀπέκτησες ὅμως γιά πατέρα τόν Θεό καί ἔτσι χρησιμοποίησες τήν ὀρφάνια γιά τήν εὐτυχία σου. Ἐγώ σέ γέννησα σωματικά, ὁ Χριστός ὅμως σέ γέννησε πνευματικά· γνώρισε τόν Πατέρα σου καί μή διαψεύσεις τό ὄνομα τοῦ γιοῦ. Μόνο τόν Χριστό λάτρευε· στόν Χριστό νά ἔχεις τήν ἐλπίδα σου. Αὐτός εἶναι ἀληθινά ἡ ἀθανασία· αὐτός ἡ σωτηρία· αὐτός γιά χάρη μας κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό καί ἀνύψωσε καί ἐμᾶς μαζί του καί μᾶς ἔκανε παιδιά του καί θεούς. Ὅποιος λοιπόν μπαίνει στήν ὑπηρεσία τέτοιου Κυρίου, θά ξεπεράσει ὅλα τά δεινά, καί ὄχι μόνο θά νικήσει τούς ἡγεμόνες καί βασιλιάδες πού λατρεύουν τά εἴδωλα, ἀλλά θά ντροπιάσει καί τούς δαίμονες πού ἐκεῖνοι τιμοῦν, καί τόν ἴδιο τόν ἀρχηγό καί ἐπικεφαλῆς τους, τόν διάβολο».
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_881.html

Γονεῖς καί παιδιά (Ἁγίου Πορφυρίου)

  Καίρια, παρατηροῦσε ὁ Γέροντας Πορφύριος ὁ Ἁγιορείτης, εἶναι ἡ ἐπίδραση τῆς ζωῆς τῶν γονέων στήν διαμόρφωση καί ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Ἄν οἱ γονεῖς ζοῦν ἔχοντας ἕνα πνεῦμα, χωρίς μαλώματα, αὐτό ἀντανακλᾶ στά παιδιά καί τά κάνει νά ἔχουν πνευματική ὑγεία. Ἔλεγε: «Ἐκεῖνο πού σώζει καί φτιάχνει καλά παιδιά εἶναι ἡ ζωή τῶν γονέων μέσα στό σπίτι. Οἱ γονεῖς πρέπει νά δοθοῦνε στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νά γίνουνε ἅγιοι κοντά στά παιδιά μέ τήν πραότητά τους, τήν ὑπομονή τους, τήν ἀγάπη τους. Νά βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ἐνθουσιασμό κι ἀγάπη στά παιδιά. Καί ἡ χαρά πού θά τούς ἔλθει, ἡ ἁγιοσύνη πού θά τούς ἔχει ἐπισκεφθεῖ, θά ἐξακοντίσει στά παιδιά τήν χάρι» [1].

Διαβάστε περισσότερα »